kendimce kendim
Zaman
geçip giderken,
Yıpratmış seni….
Gözlerin altında hafif kırışıklıklar,
Gülerken daha da belirginleşen.
Ama
bakışın hala çocuk……
Sanki,
O üç katlı evin penceresinde,
Okulun dağılış saatini bekleyip,
onca kalabalık arasında…
İlk aşkını aradığın gibi.
Heyecanlı, telaşlı………….
Ellerin.
“ellerin güzel” diyenlere inat,
Yaşının izlerimi düşmüş üzerine…
Ama
Dokunuşun hala çocuk….
Bir bayram öncesi,
Yatak odasının kapısı kapanmış gizlice.
İki kardeş
pırıl pırıl parlayan ayakkabılara uzanıp,
Dokunmaya korkar gibi,
ama sevecen….
Büyüdün ya/yaşlandın ya
Anne oldun ya…
Daha bir ağır oturuşun, kalkışın.
Sokağa çıkıp yakartop oynama hayallerini,
Akşam ne yemek yapsamla değiştireli
Uzun zaman olmuş…..
/ Olmuş mu ?
İçin hep çocuk senin…
Belki de,
az önce düştün evinizin arka sokağında bisikletten,
dizlerin yara içinde kanıyor..
Annene koşup sıkıca sarılır gibi….
Ağladı ağlayacak bir bakış….
Ama çağırsa arkadaşın tekrar oyuna,
Öyle içten bir gülümseme
Hazır dudak kenarlarında…
vv. (25/10/2007)
şimdi de benden sana
senin şiirinle
nice yıllar diliyorum
doğum günün kutlu olsun
kardeşim , dostum, sırdaşım
herşeyim
Ben, bu artistik pozu ne zaman vermişim sana..niye hatırlamıyorum. Ve niye bir-iki damla var şimdi yanakta :))
YanıtlaSilöptümmmm. kocamanından.
Ne güzel ne içten bir paylaşım canım nice güzellikler sizlerle olsun
YanıtlaSil